ژئوشیمی و پتروگرافی سازند گرو (نئوکومین-آپسین) در برش نمونه (کبیرکوه، استان ایلام)

   به منظور تعیین انواع کمربندهای رخساره‌ای، محیط رسوبی، ترکیب کانی‌شناسی اولیه، دمای قدیمه و محیط دیاژنزی سازند گرو، 624 متر از این سازند در برش نمونه (واقع در یال جنوب غربی کبیرکوه) متعلق به نئوکومین-آپسین مورد مطالعات ژئوشیمی و پتروگرافی قرار گرفته است. در این برش مرز زیرین سازند گرو رخنمون ندارد ولی در چاه شماره 1 کبیرکوه، مرز زیرین این سازند با سازند تبخیری گوتنیا گزارش شده است. بر روی این سازند آهک‌های سازند سروک به سن آلبین-تورونین قرار می‌گیرند. اعتقاد بر این است که سازند گرو به عنوان سنگ منشاء در حوضه زاگرس عمل کرده است. مطالعات رخساره‌ای منجر به شناسایی کمربند رخساره‌ای بخش‌عمیق دریا در این سازند شد. عدم وجود رخساره‌های چارچوب‌ساز، حضور رخساره‌های پلوئیدی و نبود رخساره‌های دوباره نهشته شده تائیدکننده ته‌نشست این توالی کربناته بر روی پلاتفرم کربناته از نوع رمپ می‌باشد. نتایج حاصل از بررسی عناصر اصلی، فرعی و ایزوتوپهای پایدار اکسیژن 18 و کربن 13 و رفتار آنها نسبت به یکدیگر ترکیب کانی‌شناسی اولیة آراگونیتی را نشان می‌دهد. مطالعات ژئوشیمیایی (ترسیم مقادیر ایزوتوپ اکسیژن 18 در برابر منگنز و نسبت Sr/Ca در برابر منگنز) حاکی از این است که سنگ‌آهکهای منطقه تحت‌تاثیر دیاژنز در یک سامانه دیاژنزی باز قرار داشته‌اند. دمای محاسبه شده بر اساس سنگین‌ترین ایزوتوپ اکسیژن در نمونه‌های میکریتی سازند گرو 2/29 درجة سانتی‌گراد است.